Symptom

Horrory mogą być straszne, brutalne, działające na podświadomość, szokujące lub zwyczajnie operujące horrorowym lore, ale bardziej przygodowe. Mogą też odwoływać się do zaburzenia uczucia zaufania do rzeczy, które uznajemy za oczywiste. W średniowieczu ludzie bali się zatrutych studni; dzisiaj mieszkamy w miastach, całkowicie ufając infrastrukturze. Co, jeśli ta infrastruktura w jakiś sposób się zalamie? Miasta zmieniają się w pułapkę. I na tym motywie Guy N. Smith w Pragnieniu całkiem umiejętnie gra. Nie jest to dzieło ambitne jak Pod Kopułą Kinga, nie budzi grozy, ale uderza właśnie w zaufanie do nowoczesnej dystrybucji i zaopatrzenia oraz urbanizację. Całkiem w porządku.

Horrory mogą być straszne, brutalne, działające na podświadomość, szokujące lub zwyczajnie operujące horrorowym lore, ale bardziej przygodowe. Mogą też odwoływać się do zaburzenia uczucia zaufania do rzeczy, które uznajemy za oczywiste. W średniowieczu ludzie bali się zatrutych studni; dzisiaj mieszkamy w miastach, całkowicie ufając infrastrukturze. Co, jeśli ta...

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Mimo iż historia jakich wiele, czyli zaraz, wirus, kwarantanna i walka o przetrwanie, to książka jakby nie Guy'a, "króla" horrorów klasy B. Historia trzymającą się kupy, nie tak niedorzeczna, głupia jak większość jego książek. Momentami przypominającą "Zarazę" Mastertona.

Książka pozytywnie mnie zaskoczyła. Mimo iż historia jakich wiele, czyli zaraz, wirus, kwarantanna i walka o przetrwanie, to książka jakby nie Guy'a, "króla" horrorów klasy B. Historia trzymającą się kupy, nie tak niedorzeczna, głupia jak większość jego książek. Momentami przypominającą "Zarazę" Mastertona.

Jak kiedyś pisałem horrory Guya wydane w Polsce podzielić można na słabe,przeciętne i całkiem przyzwoite/dobre.
"Pragnienie" to jeden z kilku przykładów że Guy potrafi też napisać dobry i interesujący horror.
Podobało mi się w nim kilka elementów-pokazanie wewnętrznej bestii drzemiącej w ludziach,walka o każdą minutę i całkiem niezłe zwroty akcji.
Było kilka gorszych momentów ale Guyowi można w końcu wiele wybaczyć :)

Jak kiedyś pisałem horrory Guya wydane w Polsce podzielić można na słabe,przeciętne i całkiem przyzwoite/dobre.
"Pragnienie" to jeden z kilku przykładów że Guy potrafi też napisać dobry i interesujący horror.
Podobało mi się w nim kilka elementów-pokazanie wewnętrznej bestii drzemiącej w ludziach,walka o każdą minutę i całkiem niezłe zwroty akcji.
Było kilka gorszych...

Guy N. Smith, jak się przyłoży, potrafi napisać porządną powieść. Tak właśnie, porządnie i rzetelnie napisany jest ekologiczny horror "Pragnienie".

W pobliżu Birmingham do zaopatrującego miasto w wodę zalewu wpada ciężarówka z silnie toksycznym środkiem chwastobójczym. Mimo, że potencjalne zagrożenie jest ogromne, władze lekceważą je na początku. Za chwilę trucizna (a dodatek łatwopalna - Guy nie byłby sobą jakby nie wymyślił czegoś tak absurdalnego jak płonąca woda) płynie z kranów. Jej spożycie powoduje na początku silne pragnienie, ohydne owrzodzenie całego ciała, straszne cierpienie i rychłą śmierć.

Seria spowodowanych przez konających w męczarniach ludzi katastrof komunikacyjnych - kolejowa, autostradowa i lotnicza, odcina miasto od reszty świata. Za chwilę całe Birmingham pogrąża się w anarchii i chaosie - wybuchają walki uliczne, wojsko strzela do cywilów bez opamiętania a premier Wielkiej Brytanii otacza miasto kordonem kwarantanny (??? to Guy zapomniał, że w mieście nie ma żadnej epidemii, tylko zatrucie wodą ???).

W środku Birmingham mamy okazję poznać kilka krótkich, jak zwykle ciętych i pełnych zamierzonej ohydy, scenek rodem z pulpowego horroru postapo (świetne sceny katastrofy kolejowej czy upadku biurowca) - a główną osią fabuły jest wędrówka przez miasto chemika odpowiedzialnego za produkcję katastrofalnej trucizny, jego dziewczyny i przypadkowo z nimi sprzymierzonego zbiegłego mordercy.

"Pragnienie" jest w sumie bardziej powieścią postapo (no, w skali mikro) niż horrorem. Zamiast grozy autor szokuje co i rusz obrzydlistwami, mężnie stając w szranki z równie paskudnym "Fungusem" Harry Knighta. Na marginesie dość pretekstowej fabuły Smith toczy charaktystyczne dla lat 80tych rozważania : a to o ustroju społeczno politycznym Anglii czy bezsensownej brutalności sił porządkowych a to o chuligaństwie stadionowym, a to w końcu o eutanazji.

Czyta się wszystko łatwo i szybko - książka, jako się rzekło, jest (jak na standardy Guya oczywiście) rzetelnie napisana - no, brakuje iskry szaleństwa, potrafiącej typowe książki Smitha odróżnić od tych najbardziej odjechanych - w sumie solidne 7/10.

Guy N. Smith, jak się przyłoży, potrafi napisać porządną powieść. Tak właśnie, porządnie i rzetelnie napisany jest ekologiczny horror "Pragnienie".

W pobliżu Birmingham do zaopatrującego miasto w wodę zalewu wpada ciężarówka z silnie toksycznym środkiem chwastobójczym. Mimo, że potencjalne zagrożenie jest ogromne, władze lekceważą je na początku. Za chwilę trucizna (a...

Opis książki „Pragnienie 1: Symptom” zamieszczony na jej tylnej okładce głosi: „W pobliżu małego nadmorskiego miasteczka rozbija się tankowiec przewożący pozornie niebezpieczne środki techniczne. Ludzie szybko zapominają o katastrofie i nawet nie zauważają, że z każdym dniem ulegają przeobrażeniu…” Ciekaw jestem, czy jego autor miał okazję przeczytać powieść brytyjskiego mistrza horroru klasy B Guya N. Smitha zanim sporządził cytowaną powyżej notkę. Historia opowiedziana w powieści wygląda nieco inaczej.

Po pierwsze, małe nadmorskie miasteczko okazuje się być rzeczywiście niewielkim walijskim miasteczkiem w hrabstwie Powys, któremu jednak brak dostępu do morza, choć mieszkańcy pewnie o nim marzą ☺. Po drugie, tankowiec okazuję się cysterną przewożąca najsilniejsze znane ludzkości pestycydy. Owszem, cysterna ulega katastrofie, jednak jej miejscem jest zbiornik wodny Claerwen, który stanowi rezerwuar wodny dla Birmingham. Po trzecie zatem, to właśnie mieszkańcy tego miasta padają ofiarą katastrofy.

Transport niebezpiecznego pestycydu Weedspray kończy się tragicznie. Wypełniona nim cysterna spada z urwiska wprost do zbiornika z wodą, który zasila Birmingham. Kwestią czasu pozostaje kiedy zakażona woda dotrze do miasta. Służby wydają się nie radzić sobie z tak trudnym zadaniem. Wezwany na miejsce zdarzenia twórca formuły chemicznej pestycydu Ron Blythe próbuje znaleźć sposób na ograniczenie potencjalnych skutków katastrofy. Tymczasem pojawiają się pierwsze ofiary Weedsprayu, którego wpływ na ludzki organizm jest potworny. Ogarnięci tytułowym pragnieniem mieszkańcy, gotowi są na wszystko, by uśmierzyć ból…

Więcej na: http://gitararysowane.pl/pragnienie-1-symptom/

Opis książki „Pragnienie 1: Symptom” zamieszczony na jej tylnej okładce głosi: „W pobliżu małego nadmorskiego miasteczka rozbija się tankowiec przewożący pozornie niebezpieczne środki techniczne. Ludzie szybko zapominają o katastrofie i nawet nie zauważają, że z każdym dniem ulegają przeobrażeniu…” Ciekaw jestem, czy jego autor miał okazję przeczytać powieść brytyjskiego...

Chyba jedna z niewielu książek Smitha, która jest więcej niż przeciętna. Opowiada o zatruciu wody w miejscowości Birmingham środkiem chwastobójczym. Pod wpływem specyfiku ludzie najpierw popadają w obłęd, a później umierają w męczarniach obsypani ropiejącymi wrzodami.
Władze nie bardzo wiedzą jak opanować narastającą w mieście anarchię, ani zażegnać kryzys. Główny bohater, Ron będzie musiał spróbować znaleźć jakiś sposób na wydostanie się ze strefy zagrożenia i zneutralizowanie zatrucia.
Książka w nawet fajny sposób pokazuje zachowanie się mas w obliczu katastrofy. Autor zahaczył o kilka kontrowersyjnych tematów, jak na przykład eutanazja, ale generalnie zbytniej głębi nie ma się co spodziewać.
Całość, co jest już standardem u tego autora, okraszona została masą scen zabójstw i krwawych zgonów.
Podsumowując, Guy N. Smith w niezłej formie.

Chyba jedna z niewielu książek Smitha, która jest więcej niż przeciętna. Opowiada o zatruciu wody w miejscowości Birmingham środkiem chwastobójczym. Pod wpływem specyfiku ludzie najpierw popadają w obłęd, a później umierają w męczarniach obsypani ropiejącymi wrzodami.
Władze nie bardzo wiedzą jak opanować narastającą w mieście anarchię, ani zażegnać kryzys. Główny bohater,...

Jeśli przebrniecie przez początek, ciągłe wezwania "O Chryste!" i czasem nielogiczne sceny erotyczne/miłosne to ten horror Guy N. Smitha okazuje się całkiem przyjemny (jak na horror: nie oczekujmy łąki, motylków i kwiatków ;) ).
Pomysł na fabułę dobry, ale autor mógłby ten styl podrasować, zmniejszyć natężenie chaosu, który w nim panuje.

Biorę się za drugą część.

Jeśli przebrniecie przez początek, ciągłe wezwania "O Chryste!" i czasem nielogiczne sceny erotyczne/miłosne to ten horror Guy N. Smitha okazuje się całkiem przyjemny (jak na horror: nie oczekujmy łąki, motylków i kwiatków ;) ).
Pomysł na fabułę dobry, ale autor mógłby ten styl podrasować, zmniejszyć natężenie chaosu, który w nim panuje.

Biorę się za drugą część.

Nudna i nawet nie śmieszna. Strata czasu totalna. Im dalej czytałem tym więcej omijałem textu. Pod koniec to już był "scanning". Nuda.

Nudna i nawet nie śmieszna. Strata czasu totalna. Im dalej czytałem tym więcej omijałem textu. Pod koniec to już był "scanning". Nuda.

Dobry Horror

Dobry Horror

Całkiem fajne podejście do tematu, tradycyjnie u Smitha dużo makabry, trochę seksu i kilka zaskoczeń. Rzetelny horror.

Całkiem fajne podejście do tematu, tradycyjnie u Smitha dużo makabry, trochę seksu i kilka zaskoczeń. Rzetelny horror.